Kaas, Willem Elsschot

Erik of het klein insectenboek, Godfried Bomans

Ik zou Erik of het klein insectenboek zeker aanraden aan andere leerlingen. Het is een leuk boek, de hoofdpersoon maakt allemaal avonturen mee en de avonturen beginnen al gelijk in het begin op het moment dat Erik de schilderijen hoort praten en vervolgens zelf door een schilderij stapt. Hij belandt in een insctenwereld, en elk insect die je tegenkomt heeft zijn eigen personage, met daarbij de normen en warden van het soort insect. Het boek is een humoristisch sprookje. Citaat (p.39): "(..) vlak voor hem stond een reusachtige wesp, die hem onbewegelijk aanstaarde. Erik was een beleefd jongetje; hij boog diep en zeide: 'Dag meneer de weps.' 'Wesp,' sprak de wesp. 'Weps,' zei Erik blozend. Het was altijd één van zijn moeilijke woorden geweest. 'Wesp,' sprak de wesp, zonder zich in het minst op te winden, 'het is wesp.' Hij zweeg een volle minuut, en sprak toen rustig drie maal achter elkaar: 'Wesp. Wesp. Wesp.' 'Weps,' zei Erik. De wesp dacht een ogenblik na of hij er nog iets aan doen zou. Toen haalde hij zijn vleugels op (..)"


Ik vond het niet erg om dit boek te lezen, het loopt mooi door en blijft nooit te lang bij 1 gebeurtenis hangen, dit maakt het niet langdradig en dat is precies wat ik ook niet wil.

Judas, Astrid Holleeder

samenvatting



Judas is geschreven door Astrid Holleeder, de zus van Willem Holleeder. Zussen Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze getuigen tegen hun broer Willem. Na zijn vrijlating in 2012 werd hij ineens een Bekende Nederlander, een knuffelcrimineel, iemand waarmee iedereen op de foto wilde. Ze leggen verklaringen tegen hem af, samen met zijn ex-vriendin. Weinig mensen wisten dat Willem (in het boek Wim genoemd) zijn familie al dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde. Hij leek precies op zijn alcoholistische vader; hij overheerste. Judas speelt zich af tussen 2012 en het heden. Het zit vol flashbacks naar gebeurtenissen in het verleden en is een verbijsterend familiekroniek. Judas vertelt je over de impact van de Heineken-ontvoering op alle familieleden, de verwijdering tussen bloedgabbers Willem Holleeder en Cor van Hout (omgebracht in 2003), de bedreiging van Peter R. de Vries, liquidaties en afpersingen in het criminele circuit. Astrid Holleeder heeft heftige dingen gedaan en gesprekken met Wim opgenomen, met maar één doel. Hem levenslang geven.





Mening

Ik wist in het begin niet goed wat ik moest verwachten, maar het boek heeft me in alle opzichten verbaasd. Het boek is goed geschreven, dus het las lekker weg. Ik kan er niet goed bij dat dit een waargebeurd verhaal is, dat iemand zo heeft kunnen schrijven in zulke omstandigheden. Ik vond het best wel een spannend boek, ik wilde steeds maar weten wat er daarna ging gebeuren. Wel is het boek heel eenzijdig, het is alleen vanuit het perspectief van Astrid Holleeder verteld. Dit is hest logisch, omdat zij de schrijver is, maar dit geeft niet het volledige plaatje van Willem Holleeder.As Astrid beschrijft Willem als een nare man, nu geloof ik dit wel aangezien wat hij heeft gedaan, maar het kan ook zijn dat alleen Astrid dit vindt. Judas zit goed is elkaar. De flashbacks brengen je niet in verwarring, maar geven je juist wel helderheid. Ik heb geen idee hoe hun levens waren, hoe het is om te leven met een topcrimineel. En natuurlijk hoe het is om je eigen broer levenslang te geven.



Uitwerkingsopdracht C.


Beste Astrid,







Ik schrijf je deze brief om je te zeggen dat ik zelden zo'n vreemd gevoel gehad na het lezen van een boek, jou boek van zo’n 571 pagina's lang zoveel ellende maar dat ik niet meer kon wegleggen toen ik er eenmaal in was begonnen.


Terwijl je zelf een strafrecht advocate bent beschrijf je je leven van dertig jaar afpersing, bedreigingen en intimidaties. Wat doet dat met een mens. Dat je als zus van Willem Holleder zo als vanzelf wordt meegetrokken in de escapades van je broer Willem Holleeder, of je dat nu wilde of niet. Maar ook beschrijf je hoe je vader er in slaagde als een tiran je leven te beheersen en ook dat van je moeder, je zus Sonja en je broers. De beschrijvingen daarover zijn indringend. Maar jullie leven wordt volstrekt anders, als blijkt dat je broer Willem Holleeder de hand in de ontvoering van Freddie Heineken heeft gehad. Vanaf dat moment kan niemand van jullie gezin Holleeder zich meer onttrekken aan de intimidaties van Willem Holleeder. Langzamerhand wordt het duidelijk dat Willem Holleeder de hand heeft gehad in een aantal gepleegde moorden. Als dan ook nog op zijn initiatief Cor van Hout wordt geliquideerd wordt steeds meer duidelijk wat voor man Willem Holleeder is.


Door jou boek krijg je wel een volledig, compleet beeld van één van ’s Nederlands grootste criminelen. Iemand die het voor elkaar kreeg om als grote boef, gelinkt aan flink wat liquidaties, een geliefde knuffelcrimineel te worden in de Nederlandse media. Na dit boek denk ik niet dat er nog een BN’er is die met Willem op de foto wil.


Dat hij er niet voor terug deinst zelfs jullie zus Sonja te bedreigen met de dood. Ik vind het zo onvoorstelbaar flink dat je samen met je zus om uit deze situatie te kunnen komen contact op nam met de recherche en verklaringen af te leggen tegen jullie broer Willem Holleeder. Hoe moeilijk moet dit zijn geweest om te weten dat je broer hierdoor levenslang zal worden opgelegd. Uit het hele boek komt zeer sterk naar voren dat jullie beide eigenlijk ook levenslang hebben. Om steeds opnieuw te worden geconfronteerd met de angst om zelf geliquideerd te worden. Dat hij er zelfs in slaagt om in de extra beveiligde gevangenis van Vught opdracht tot hun liquidatie te kunnen geven.


Snap ik aan het eind van je boek dan waarom Willem Holleeder zo is geworden zoals hij is? Nee. Sommige mensen zijn blijkbaar zo in- en inslecht, dat geen enkel weldenkend mens ooit zal snappen waarom hij doet wat hij doet.


De titel had niet beter gekund, denk ik. Zowel voor de Judas die Astrid is, door haar eigen broer te verlinken, als de Judas die Willem Holleeder zélf is.



Ik wens jou en je familie toe dat jullie, nu jullie broer Willem Holleeder, voorgoed in de gevangenis zal moeten blijven, jullie een leven kunnen leiden zonder steeds in angst voor jullie broer Willem Holleeder te moeten leven.






Met vriendelijke groet,








Sveja Wagenaar.

Het achterhuis, Anne Frank

Samenvatting


Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders en zus naar Amsterdam gevlucht. In 1942. op haar dertiende verjaardag krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het dagboek. Ze vertelt haar belevenissen in de vorm van brieven die ze aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, schrijft. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van het kantoorpand, waarin haar vader heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast worden ze van de buitenwereld afgesloten. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn. Zo mag de wc niet doorgetrokken worden. Na een week komt de familie Daans (hun werkelijke naam is Van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert van Dussel heet. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig. Via de radio, die ze 's avonds beluisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog. De spanning is re snijden met zoveel mensen in zo'n kleine ruimte en Anne heeft vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans. Een aantal mensen van het kantoor voorzien de onderduikers van eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: mereer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler wordt Kraler genoemd. Dan zijn er nog de dames Miep Gies, die Miep van Santen wordt genoemd, en Bep Voskuijl, voor de onderduikers Elli Vossen. Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beide aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam.


https://www.scholieren.com/boekverslag/45928



Eigen mening

Ik vond het boek niet moeilijk leesbaar, want het is door een kind geschreven. Het verhaal was heel duidelijk en je leeft je echt in het boek, want ''Het Achterhuis'' is eigenlijk een heel persoonlijk boek, want het is een dagboek. De tijdsverloop is ook niet moeilijk omdat er geen flashbacks of vooruitwijzingen zijn.Je kan je goed inleven in de situatie rond de hoofdpersoon. Het mooiste van het boek vond ik dat ik, persoonlijk, ook de spanning ervaarde tijdens het lezen. Ik heb twee verschillende videofilms van het boek gezien, maar dan leef je je minder in, want dan is Anne de hoofdpersoon niet. Ze is wel een van de hoofdpersonen, maar niet zoals in het boek. Het boek was dus niet vaag, onduidelijk of verwarrend. Ik zou het boek echt aanraden aan mensen die echt van oorlogsverhalen houden, maar ook aan andere mensen.








Uitwerkingsopdracht L.









Ik leefde niet in oorlog en geweld


ken ook geen angst voor bommen en soldaten


of voor verraders, die hun land vergaten


Zag nooit een mens door een geweer geveld


Ik weet uit verhalen die mij zijn verteld,


hoe mensen huis en haard moesten verlaten


en lang in concentratiekampen zaten


door wanhoop en ellende vergezeld


Ik weet dat velen spoorloos zijn verdwenen


zij zaten in ’t verzet of waren Jood


Men weet niet waar of hoe zij zijn gedood


Ik móet wel blijven stilstaan bij diegenen


die sneuvelden …..


de oorlog is voorbij,





maar door hún offer is mijn leven vrij!






Aan de hand van dit gedicht kan ik kwijt dat ik het heel erg vind wat er in die tijd is gebeurd. Ik heb het zelf nooit meegemaakt dus ik kan er ook niet echt bij stilstaan van hoe erg dat moet zijn geweest. Er staat in het gedicht dat ik weet uit verhalen die mij zijn verteld dat mensen hun huis moesten verlaten om naar een concentratiekamp te vertrekken. Ik heb ervoor gekozen dit in het gedicht te zetten omdat ik op school best wel veel films en filmpjes heb gezien over de tweede wereldoorlog. In die films kwam Anne Frank eigenlijk altijd wel voor. Of gezinnen waarbij op de deur werd geklopt om hun mee te nemen naar een concentratiekamp waar de mannen moesten werken en de vrouwen direct om het leven kwamen in de gaskamer. (137) Ik vind het ook heel erg dat Anne niet ver voor het einde van de oorlog op zo'n nare manier om het leven is gekomen. Vooral omdat dit verhaal echt gebeurd is en ook nog echt geschreven in die vreselijke tijd door iemand die dit allemaal moest mee maken deed het me soms wel veel verdriet.

Magnus, Arjen Lubach

Wanneer zijn jeugdliefde Caro het uitmaakt en een relatie begint met een singer-songwriter van luisterliedjes, rest Merlijn niets anders dan zijn ellende te compenseren met liederlijke uitspattingen. Dat lucht even op, tot er een bericht van zijn creditcardmaatschappij binnenkomt met de verontrustende mededeling dat er in zijn naam allerlei vreemde uitgaven zijn gedaan in een pretpark in Zweden. Het verlies van Caro, de drang naar avontuur en de steeds slechtere band met zijn vrienden doen Merlijn besluiten naar Stockholm af te reizen om de geheimzinnige dief te ontmaskeren. Een probleem: zijn epileptische aanvallen, waardoor hij stukken uit het meest recente 
verleden kwijt is. Op zijn zoektocht in Zweden blijkt de waarheid verregaander gevolgen te hebben dan hij als amateurdetective kon vermoeden. Nieuwe ontmoetingen en bizarre onthullingen zorgen ervoor dat Merlijn zijn herinneringen aan zijn oude bestaan in Nederland grondig moet bijstellen.

Magnus is het spannende en ontroerende verhaal over het vreemdste jaar uit het leven van een twintiger. Ingehouden en haarscherp vertelt Arjen Lubach in zijn tragikomische roman over identiteit, spontaniteit en de noodzaak de gebaande paden links te laten liggen.

http://www.uitgeverijpodium.nl/book/353/Magnus

mijn mening

Ik vind de verhaallijn van dit boek heel leuk, Het is soms wel een beetje spannend en zit je echt heel diep in het boek om te weten te komen wat je wilt weten. De manier van schrijven vind ik alleen wel een beetje vervelend. Alles is heel uitgebreid omschreven en dat vind ik persoonlijk niet lekker doorlezen. Van de hoofdpersonage lijkt het soms net alsof het leven hem niet boeit, dit vind ik soms vervelend omdat je je dan soms niet zo goed kan inleven in de hoofdpersoon. Hij hoort bijvoorbeeld dat er enorme bedragen van zijn rekening worden gehaald vanuit Zweden en de schrijver vertelt helemaal niet hoe hij zich daarbij voelt. Dan besluit hij even naar Zweden te gaan (waar hij vervolgens een halfjaar blijft wonen). En als hij terug naar Nederland wordt er omgeroepen dat zijn koffer van het vliegtuig wordt gehaald en weer wordt er niks gezegd over zijn emoties hierbij. Maar ondanks dat het soms lastig is om je goed in te leven in het boek, vind ik dit boek wel leuker dan 'het gouden ei'. De verhaallijn is iets interessanter en je raakt niet in de war met wanneer wat nou gebeurd (beide boeken zijn niet in chronologische volgorde).

uitwerkingsopdracht E.

Ik heb een collage gemaakt bij het boek Magnus. Voor de achtergrond heb ik gekozen voor een meer tijdens de winter omdat Merlijn en Cecilia naar een huisje aan het meer gaan in de winter en daar een paar nachten doorbrengen na een soort ruzie. Vandaar ook de twee verliefde mensen. Het hart boven de mensen is gebroken omdat zijn hart was gebroken nadat Caro het had uitgemaakt. De pleister die over het hart is geplakt in vanwege Merlijn zijn nieuwe liefde Cecilia. De creditcard kan eigenlijk niet missen in deze collage, omdat dat de hele reden is dat hij naar Zweden vertrekt en daar Magnus en Cecilia ontmoet. De trein staat voor de vele flashbacks die voorkomen in het boek. Dat gaat over zijn jeugd, de trein waarin hij op schoolreis was en waarin hij voor het eerst met Caro praatte. Het vliegtuig is simpelweg omdat hij naar Zweden reisde. Het symbool van theater is omdat hij het gehele boek aan een toneelstuk werkt maar nooit af krijgt tot het einde van het boek.

Slangen aaien, Mirjam Boelsums

s
amenvatting


Mariecke is zeventien jaar en wordt verdacht van moord op een leraar.




Mariecke zit in een soort jeugdgevangenis of inrichting. Ze moet bijna elke dag naar een reclasseringsambtenaar. Lipstick zoals Mariecke haar noemde. Lipstick probeerde achter de waarheid te komen door middel van vragen te stellen. Mariecke moet het verhaal vertellen van een periode van drie weken, vanaf haar laatste schooldag tot de dood van de leraar, Freek van Brunschot. Mariecke vindt het moeilijk om te praten over de waarheid. Als ze praat, praat ze over koetjes en kalfjes. Letterlijk en figuurlijk! Omdat ze in het wilde weg praat, weet Lipstick niet wanneer Mariecke nou de waarheid spreekt en wanneer niet. Toch begint Mariecke te praten en vertelt hoe ze een soort van vriendin van haar, Daniëlle, heeft ontmoet. Het was op een vakantie in Valtirano een van de saaiste vakantieoorden die de vader van Mariecke had uitgekozen. Daniëlle werkte daar als barvrouw en als kamermeisje. Ze leerde elkaar beter kennen toen ze elkaar bij een beekje tegenkwamen. Daniëlle was een veel ouder meisje. Toentertijd was Daniëlle 22 jaar en Mariecke 15 jaar oud. Daniëlle leerde Mariecke veel dingen die eigenlijk niet door de beugel konden, zoals autorijden en seks hebben voor geld . Twee jaar later wanneer Mariecke op een avond niets te doen had belde ze Daniëlle weer op. Ze hadden wat gepraat en spraken af in een klein stadje Villeneuve bij een benzinestation met een blauw dak. Mariecke heeft daar drie dagen gewacht op Daniëlle, maar ze kwam niet opdagen. Mariecke besloot niet, zoals ze had beloofd aan haar ouders, naar Genève te gaan waar haar ouders wonen. Mariecke heeft namelijk een gastgezin waar ze woont. Mariecke besloot om naar Amsterdam te gaan om Sammy, een kennis van haar, te gaan bezoeken. Toen ze eenmaal Sammy had gevonden gingen ze uit in de HITIT. Plotseling zag ze daar Daniëlle en werd ze ontzettend boos op haar. Het kon Daniëlle eigenlijk allemaal niets schelen en dat kalmeerde Mariecke. Mariecke ging toen met Daniëlle mee naar een of ander huis om daar een tijdje te gaan slapen.

Na een paar nachten daar geslapen te hebben, ging Daniëlle werken bij een café in de buurt. Mariecke was nu alleen in het huis. Er kwam een op een gegeven moment een hysterische jongen binnen en vroeg om drugs, Mariecke zocht naar het pakje en uiteindelijk gaf ze hem een pakje. Terwijl ze weer aan het opruimen was vond ze een gedicht van Daniëlle, en Mariecke vond hem heel erg mooi maar deed er verder niets meer mee. Toen Daniëlle laat in de avond thuis kwam, vertelde Mariecke het verhaal. Daniëlle was woedend ! Ten eerste had die jongen helemaal niet betaald en ten tweede had Mariecke teveel drugs meegegeven. Daniëlle bedacht een plan om snel geld te verdienen. Ze zouden mensen gaan overvallen.

Na een mislukte poging sloegen ze op de vlucht en kwamen ze terecht bij het huis van Mariecke’s leraar, Freek van Brunschot. Ze belde bij hem aan en na een ‘gezellige’ avond kletsen en met een tas vol met gejatte spullen gingen ze met z’n drieën naar het strand. Toen Daniëlle spullen aan het jatten was liet Mariecke het gedicht van Daniëlle lezen aan haar leraar. Hij vond het een heel mooi gedicht. Ze hadden al een beetje gedronken en ze besloten om naar het strand te gaan. Freek van Brunschot trok zijn kleren uit en ging de zee in. Daniëlle en Mariecke volgden. Freek van Brunschot begon Daniëlle te betasten. Toen opeens begon hij heel erg raar te doen en dingen te schreeuwen die in het gedicht hadden gestaan. Daniëlle verstijfde en kon geen woord meer uitbrengen. Mariecke vond dat ze in moest grijpen en keek haar leraar recht in zijn en duwde hem toen onder water tot er geen bellen meer waren.


www.scholieren.com



eigen mening


Ik vond het een goed boek. Het was heel erg spannend omdat je maar weinig informatie kreeg en dat je beetje bij beetje iets ontdekte. Je wist wie de dader was en dat er een moord was gepleegd maar je wist niet hoe en waarom. Het was ook leuk dat je steeds terug keek naar hoe het was gegaan en dan soms weer een stukje wat er op dat moment echt gebeurt. Ik vond het alleen wel jammer dat het allemaal vanuit Mariecke werd verteld zo was het soms een beetje saai en werd je een beetje gek van hoe Mariecke over dingen dacht. Ook vond ik het niet echt een super origineel boek. Niet dat ik ook zo’n verhaal had gelezen maar toch vond ik het allemaal een beetje kort en niet echt super. Maar het was een spannend boek die je in een avond wil uitlezen omdat je wil weten wat er is gebeurd.

uitwerkingsopdracht F.

Het gouden ei, Tim Krabbé

Rex Hofman en Saskia Ehlvest kennen elkaar al een tijd en zijn op weg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk. Onderweg stoppen ze bij een benzinestation om even te rusten. Saskia gaat iets te drinken halen en Rex maakt een foto van haar. Rex denkt aan de vakantie van drie jaar geleden. Op een gegeven moment was de benzine op, Saskia heeft toen drie uur in de auto moeten wachten totdat Rex met brandstof terugkwam. Ze was helemaal overstuur geweest. Als kind had ze een nachtmerrie gehad, waarin ze opgesloten zat in een gouden ei. Tijdens haar verblijf in de auto was deze nachtmerrie weer naar boven gekomen. In die nachtmerrie zweefde ze in een gouden ei door de ruimte zonder sterren en de enige manier om daar uit te komen was door tegen het enige andere gouden ei aan te botsen, maar het heelal is zo groot.... 
Ondertussen wacht Rex al een hele tijd op haar, maar Saskia komt niet terug. Hij gaat naar de service winkel om haar te zoeken maar de medewerkers weten niet waar ze is. Daarna belt hij de politie en het hotel waar ze naar toe zouden gaan, maar niemand kan hem helpen. Saskia is spoorloos verdwenen.

Raymond Lemorne heeft al zijn hele leven vreemde gedachten. Zo vraagt hij zich op zijn zestiende af wat er gebeurt als hij van een flat afspringt. Het resultaat is dat hij zes weken in het ziekenhuis moet liggen. Eenentwintig jaar later is hij scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee kinderen. Dan komt er weer een absurde gedachte bij hem op. Nadat hij eerst een kind van de verdrinkingsdood heeft gered, vraagt hij zich af of hij ook in staat is om een misdaad te plegen. Vanaf dat moment begint hij met de voorbereidingen voor de perfecte misdaad nl. iemand levend te begraven. Hij doet net alsof hij zijn vakantiehuisje gaat opknappen. In het echt maakt hij alles gereed voor de misdaad. Hij bedenkt een plan om zijn slachtoffer vanuit een benzinestation mee te lokken. Hij zal een vrouw terwijl hij zijn arm in een mitella houdt, vragen of ze hem wil helpen zijn aanhangwagen aan zijn auto te koppelen. Zijn eerste pogingen mislukken, omdat niemand in zijn auto durft te stappen. Een volgende poging lukt wel: een meisje (Saskia) vraagt hem naar de sleutelhanger die hij bij zich heeft. Hieraan hangt namelijk een grote R. Ze is heel geïnteresseerd en vraagt hem of ze er eentje kan kopen. Hij neemt haar mee naar zijn auto, bedwelmt haar en rijdt met haar weg. Daarvoor had hij 2 kampeerders doodgeschoten, omdat die voor zijn vakantiehuisje kampeerden. 

Acht jaar later is Rex op vakantie in Italië, samen met Lieneke, zijn nieuwe vriendin en vraagt haar ten huwelijk. Hij wil Lieneke eerlijk vertellen hoe hij over Saskia denkt. Lieneke merkt dat Rex ‘s nachts een nachtmerrie heeft over het gouden ei. Na deze vakantie start Rex een opsporingscampagne. Hij roept in advertenties mensen op, die Saskia toen hebben gezien. Hij krijgt verschillende reacties maar geen enkele is bruikbaar. Later belt Lieneke op: zij is bedroefd, omdat ze elkaar na de vakantie zo weinig hebben gezien. Na een aantal dagen meldt een Franse man zich (Raymond). Rex herkent deze man: hij was de man met de mitella bij het tankstation, acht jaar geleden. Raymond wil hem wel vertellen wat er met Saskia is gebeurd, maar alleen als Rex hetzelfde lot ondergaat. Rex stemt toe, terwijl hij weet dat hij dan zal sterven. Raymond neemt hem mee naar het tankstation en laat hem koffie met een slaapmiddel drinken. Dan vertelt hij wat er is gebeurd. Als Rex wakker wordt, ligt hij op een matras in een doodskist en weet hij dat hij (net als Saskia) levend is begraven. Lieneke zoekt Rex, maar van hem en Saskia werd nooit meer iets vernomen.

http://www.scholieren.com/boekverslag/57109

Mijn mening

Ik vond het wel een leuk boek, alleen wel een beetje langdradig. Ook was het soms heel lastig om het boek te volgen en dan moet je het verhaal weer oppakken, of even een stukje opnieuw lezen. Ik vond het  concept van het boek wel heel erg creatief. Ook de personages waren heel duidelijk te plaatsen. Omdat het een dun boekje is zat ik er ook niet tegen aan te hikken om het boek er weer bij te pakken. Ik had hem in 1 keer uit en dat vind ik soms wel fijn aangezien dit niet echt het type boek is wat ik super leuk vindt om te lezen.