Judas, Astrid Holleeder

samenvatting



Judas is geschreven door Astrid Holleeder, de zus van Willem Holleeder. Zussen Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze getuigen tegen hun broer Willem. Na zijn vrijlating in 2012 werd hij ineens een Bekende Nederlander, een knuffelcrimineel, iemand waarmee iedereen op de foto wilde. Ze leggen verklaringen tegen hem af, samen met zijn ex-vriendin. Weinig mensen wisten dat Willem (in het boek Wim genoemd) zijn familie al dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde. Hij leek precies op zijn alcoholistische vader; hij overheerste. Judas speelt zich af tussen 2012 en het heden. Het zit vol flashbacks naar gebeurtenissen in het verleden en is een verbijsterend familiekroniek. Judas vertelt je over de impact van de Heineken-ontvoering op alle familieleden, de verwijdering tussen bloedgabbers Willem Holleeder en Cor van Hout (omgebracht in 2003), de bedreiging van Peter R. de Vries, liquidaties en afpersingen in het criminele circuit. Astrid Holleeder heeft heftige dingen gedaan en gesprekken met Wim opgenomen, met maar één doel. Hem levenslang geven.





Mening

Ik wist in het begin niet goed wat ik moest verwachten, maar het boek heeft me in alle opzichten verbaasd. Het boek is goed geschreven, dus het las lekker weg. Ik kan er niet goed bij dat dit een waargebeurd verhaal is, dat iemand zo heeft kunnen schrijven in zulke omstandigheden. Ik vond het best wel een spannend boek, ik wilde steeds maar weten wat er daarna ging gebeuren. Wel is het boek heel eenzijdig, het is alleen vanuit het perspectief van Astrid Holleeder verteld. Dit is hest logisch, omdat zij de schrijver is, maar dit geeft niet het volledige plaatje van Willem Holleeder.As Astrid beschrijft Willem als een nare man, nu geloof ik dit wel aangezien wat hij heeft gedaan, maar het kan ook zijn dat alleen Astrid dit vindt. Judas zit goed is elkaar. De flashbacks brengen je niet in verwarring, maar geven je juist wel helderheid. Ik heb geen idee hoe hun levens waren, hoe het is om te leven met een topcrimineel. En natuurlijk hoe het is om je eigen broer levenslang te geven.



Uitwerkingsopdracht C.


Beste Astrid,







Ik schrijf je deze brief om je te zeggen dat ik zelden zo'n vreemd gevoel gehad na het lezen van een boek, jou boek van zo’n 571 pagina's lang zoveel ellende maar dat ik niet meer kon wegleggen toen ik er eenmaal in was begonnen.


Terwijl je zelf een strafrecht advocate bent beschrijf je je leven van dertig jaar afpersing, bedreigingen en intimidaties. Wat doet dat met een mens. Dat je als zus van Willem Holleder zo als vanzelf wordt meegetrokken in de escapades van je broer Willem Holleeder, of je dat nu wilde of niet. Maar ook beschrijf je hoe je vader er in slaagde als een tiran je leven te beheersen en ook dat van je moeder, je zus Sonja en je broers. De beschrijvingen daarover zijn indringend. Maar jullie leven wordt volstrekt anders, als blijkt dat je broer Willem Holleeder de hand in de ontvoering van Freddie Heineken heeft gehad. Vanaf dat moment kan niemand van jullie gezin Holleeder zich meer onttrekken aan de intimidaties van Willem Holleeder. Langzamerhand wordt het duidelijk dat Willem Holleeder de hand heeft gehad in een aantal gepleegde moorden. Als dan ook nog op zijn initiatief Cor van Hout wordt geliquideerd wordt steeds meer duidelijk wat voor man Willem Holleeder is.


Door jou boek krijg je wel een volledig, compleet beeld van één van ’s Nederlands grootste criminelen. Iemand die het voor elkaar kreeg om als grote boef, gelinkt aan flink wat liquidaties, een geliefde knuffelcrimineel te worden in de Nederlandse media. Na dit boek denk ik niet dat er nog een BN’er is die met Willem op de foto wil.


Dat hij er niet voor terug deinst zelfs jullie zus Sonja te bedreigen met de dood. Ik vind het zo onvoorstelbaar flink dat je samen met je zus om uit deze situatie te kunnen komen contact op nam met de recherche en verklaringen af te leggen tegen jullie broer Willem Holleeder. Hoe moeilijk moet dit zijn geweest om te weten dat je broer hierdoor levenslang zal worden opgelegd. Uit het hele boek komt zeer sterk naar voren dat jullie beide eigenlijk ook levenslang hebben. Om steeds opnieuw te worden geconfronteerd met de angst om zelf geliquideerd te worden. Dat hij er zelfs in slaagt om in de extra beveiligde gevangenis van Vught opdracht tot hun liquidatie te kunnen geven.


Snap ik aan het eind van je boek dan waarom Willem Holleeder zo is geworden zoals hij is? Nee. Sommige mensen zijn blijkbaar zo in- en inslecht, dat geen enkel weldenkend mens ooit zal snappen waarom hij doet wat hij doet.


De titel had niet beter gekund, denk ik. Zowel voor de Judas die Astrid is, door haar eigen broer te verlinken, als de Judas die Willem Holleeder zélf is.



Ik wens jou en je familie toe dat jullie, nu jullie broer Willem Holleeder, voorgoed in de gevangenis zal moeten blijven, jullie een leven kunnen leiden zonder steeds in angst voor jullie broer Willem Holleeder te moeten leven.






Met vriendelijke groet,








Sveja Wagenaar.

Het achterhuis, Anne Frank

Samenvatting


Anne Frank, een Duits joods meisje, is met haar ouders en zus naar Amsterdam gevlucht. In 1942. op haar dertiende verjaardag krijgt ze een dagboek cadeau. Op deze dag schrijft ze voor het eerst in het dagboek. Ze vertelt haar belevenissen in de vorm van brieven die ze aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, schrijft. In de eerste weken na haar verjaardag gaat ze nog naar het joods Lyceum in Amsterdam, maar al snel moet ze, samen met haar familie, onderduiken. Ze betrekken het achterhuis van het kantoorpand, waarin haar vader heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast worden ze van de buitenwereld afgesloten. Het werk in het kantoor gaat gewoon door, dus de onderduikers moeten overdag muisstil zijn. Zo mag de wc niet doorgetrokken worden. Na een week komt de familie Daans (hun werkelijke naam is Van Pels) bij hen inwonen. Vier maanden later volgt Pfeffer, een tandarts, die in werkelijkheid Albert van Dussel heet. Anne moet haar kamer met hem delen, maar ze vindt hem helemaal niet aardig. Via de radio, die ze 's avonds beluisteren, horen ze berichten over het verloop van de oorlog. De spanning is re snijden met zoveel mensen in zo'n kleine ruimte en Anne heeft vaak ruzie met haar moeder en mevrouw Daans. De enigen met wie Anne kan praten zijn haar vader en Peter Daans. Een aantal mensen van het kantoor voorzien de onderduikers van eten en boeken. De echte namen van deze helpers zijn Anne niet bekend: mereer Kleiman is voor haar meneer Koophuis, meneer Kugler wordt Kraler genoemd. Dan zijn er nog de dames Miep Gies, die Miep van Santen wordt genoemd, en Bep Voskuijl, voor de onderduikers Elli Vossen. Op 4 augustus 1944 vallen de Duitsers het pand binnen. Het achterhuis wordt ontdekt en alle bewoners worden gearresteerd. Zij worden via Westerbork naar Auschwitz vervoerd en wanneer de Russen dat kamp naderen, worden Anne en Margot naar Bergen-Belsen overgebracht. Twee maanden voor de bevrijding van dat kamp, sterven ze beide aan tyfus. Van alle onderduikers overleeft alleen Otto Frank de concentratiekampen. Kleiman en Kugler, die ook opgepakt zijn en in Nederlandse kampen zijn ondergebracht, keren na de oorlog terug naar Amsterdam.


https://www.scholieren.com/boekverslag/45928



Eigen mening

Ik vond het boek niet moeilijk leesbaar, want het is door een kind geschreven. Het verhaal was heel duidelijk en je leeft je echt in het boek, want ''Het Achterhuis'' is eigenlijk een heel persoonlijk boek, want het is een dagboek. De tijdsverloop is ook niet moeilijk omdat er geen flashbacks of vooruitwijzingen zijn.Je kan je goed inleven in de situatie rond de hoofdpersoon. Het mooiste van het boek vond ik dat ik, persoonlijk, ook de spanning ervaarde tijdens het lezen. Ik heb twee verschillende videofilms van het boek gezien, maar dan leef je je minder in, want dan is Anne de hoofdpersoon niet. Ze is wel een van de hoofdpersonen, maar niet zoals in het boek. Het boek was dus niet vaag, onduidelijk of verwarrend. Ik zou het boek echt aanraden aan mensen die echt van oorlogsverhalen houden, maar ook aan andere mensen.








Uitwerkingsopdracht L.









Ik leefde niet in oorlog en geweld


ken ook geen angst voor bommen en soldaten


of voor verraders, die hun land vergaten


Zag nooit een mens door een geweer geveld


Ik weet uit verhalen die mij zijn verteld,


hoe mensen huis en haard moesten verlaten


en lang in concentratiekampen zaten


door wanhoop en ellende vergezeld


Ik weet dat velen spoorloos zijn verdwenen


zij zaten in ’t verzet of waren Jood


Men weet niet waar of hoe zij zijn gedood


Ik móet wel blijven stilstaan bij diegenen


die sneuvelden …..


de oorlog is voorbij,





maar door hún offer is mijn leven vrij!






Aan de hand van dit gedicht kan ik kwijt dat ik het heel erg vind wat er in die tijd is gebeurd. Ik heb het zelf nooit meegemaakt dus ik kan er ook niet echt bij stilstaan van hoe erg dat moet zijn geweest. Er staat in het gedicht dat ik weet uit verhalen die mij zijn verteld dat mensen hun huis moesten verlaten om naar een concentratiekamp te vertrekken. Ik heb ervoor gekozen dit in het gedicht te zetten omdat ik op school best wel veel films en filmpjes heb gezien over de tweede wereldoorlog. In die films kwam Anne Frank eigenlijk altijd wel voor. Of gezinnen waarbij op de deur werd geklopt om hun mee te nemen naar een concentratiekamp waar de mannen moesten werken en de vrouwen direct om het leven kwamen in de gaskamer. (137) Ik vind het ook heel erg dat Anne niet ver voor het einde van de oorlog op zo'n nare manier om het leven is gekomen. Vooral omdat dit verhaal echt gebeurd is en ook nog echt geschreven in die vreselijke tijd door iemand die dit allemaal moest mee maken deed het me soms wel veel verdriet.